Het Amerikaanse diagnostische handboek voor psychiatrie verdeelt ADHD in vier subtypes:
- ADHD-I
- ADHD-H
- ADHD-C
- ADHD-NAO
ADHD-I
ADHD-I is het overwegend onoplettende type. Hierbij kan de “H” in principe weg, aangezien er hier geen sprake is van hyperactiviteit. Dit noemen we in de volksmond ook wel ADD. Bij ADHD-I heeft de persoon ernstige en aanhoudende aandachtszwakte. Ze komen vaak wat dromerig over of verloren in hun gedachtes. Als iemand met ADHD-I weinig interesse heeft in iets, dan kan het heel erg lastig worden voor diegene om zijn of haar aandacht erbij te houden. ADHD-I wordt vaak pas in de tienertijd of adolescentie herkend omdat mensen met ADHD-I (vaak) niet hyperactief zijn en vaak wat meer teruggetrokken zijn. Ook hebben ze vaak moeite met kiezen en komen hierdoor inactief over.
ADHD-H
ADHD-H is het overwegend hyperactieve en impulsieve type. Dit is het type wat door velen wordt geassocieerd met ‘het plaatje ADHD’. Indien iemand ADHD-H heeft, is hij of zij voornamelijk hyperactief en vertoont hierdoor vaak een gevoel van onrustigheid, en komt impulsief over. Deze impulsiviteit vergroot ook de onrustigheid. De type ADHD-H w
ordt vaak op vroege leeftijd al gediagnosticeerd, omdat mensen met dit type hyperactiviteit vertonen. Zij zijn vaak actiever en impulsiever dan leeftijdsgenootjes. Ook hebben ze vaak meer moeite met stil zitten dan andere kinderen (die geen ADHD-H hebben).
ADHD-C
ADHD-C is het gecombineerde type waarbij zowel kenmerken van ADHD-I aanwezig zijn als van ADHD-H. Dit houdt in dat iemand met ADHD-C dus moeite heeft met het houden van zijn of haar aandacht bij iets en hyperactief en impulsief is. ADHD-C is de meest voorkomende type van ADHD. Dit kan in verschillende maten voorkomen : De één is wat meer hyperactief, maar is erg passief met kiezen; en de ander raakt vaker zijn of haar spullen kwijt, maar is minder motorisch onrustig. Ook is er vaak sprake van prikkelgevoeligheid en soms zijn ze zelfs HSP, oftewel een hoogsensitief persoon.
ADHD-NAO
ADHD-NAO staat voor ADHD Niet Anders Omschreven. Dit is het type waarbij er niet volledig voldoet wordt aan de andere typen ADHD, maar wel bepaalde kenmerken heeft van ADHD. Als het duidelijk is dat iemand ADHD heeft, maar niet precies onder een bepaald type valt, wordt de diagnose ADHD-NAO gegeven.
