ADHD, ofwel attention deficit hyperactivity disorder en in het Nederlands bekend als aandachtstekort-hyperactiviteitstoornis, is vandaag een veel voorkomende aandoening bij kinderen en jongeren. Maar is dat echt wel zo? Komt deze cluster van verschillende symptomen echt vaker voor dan vroeger? Kunnen volwassenen er last van hebben en hoe stel je de juiste diagnose? De bekendste symptomen zijn impulsiviteit, problemen met concentratie en stilzitten, rusteloosheid en leermoeilijkheden. Maar voor welke minder bekende kenmerken moet je opletten en wat is de beste manier om het te behandelen? Wij zoeken het uit en ontkrachten meteen enkele van de veel voorkomende mythes over ADHD.
Het is soms moeilijk om voor te stellen wat er omgaat in het hoofd van iemand die te kampen heeft met ADHD. Een mooie vergelijking is met schoenen die lekker zitten
of net niet. Als alles goed zit, voelt het in het hoofd net als een comfortabel en goed passende schoen, terwijl bij mensen met ADHD het de hele tijd voelt alsof die schoenen knellen of net iets te groot zijn. En net zoals bij schoenen, zijn er ook verschillende vormen van ADHD, namelijk 3 categorieën: onoplettendheid, hyperactief-impulsief en een combinatie van de twee. Er bestaan ook verschillende niveau’s, waardoor sommige patiënten ergere klachten ervaren dan anderen.
Dat ADHD een moderne ziekte is willen we al meteen ontkrachten. De ziekte en symptomen worden teruggevonden in documentatie van meer dan 40 jaar oud en kwam waarschijnlijk toen ook al voor. Vandaag wordt de ziekte wel beter herkend en gedocumenteerd, waardoor het lijkt alsof er meer gevallen zijn. Wat niet wil zeggen dat elke ADHD diagnose vandaag juist is, want niet elk kind met leer- en concentratieproblemen heeft daadwerkelijk ADHD.
Ook volwassenen hebben ADHD
Andere symptomen zijn bijvoorbeeld minder of geen aandacht hebben voor details, aandachtsproblemen, zowel thuis als op school, niet kunnen stilzitten, niet luisteren als hij of zij direct wordt aangesproken en vaak spullen verliezen. Dit zijn natuurlijk zaken waar ieder kind en zelfs volwassenen al eens problemen mee heeft, dus de diagnose is moeilijk te stellen. Een kind zou 6 of meer symptomen moeten vertonen voor er van ADHD gesproken kan worden en een volwassene zou 5 symptomen moeten ervaren. Dat brengt ons naar de volgende mythe: enkel kinderen hebben last van ADHD.
Maar niets is minder waar, alhoewel de aandoening vaker voorkomt bij kinderen en tieners, hebben ook veel volwassenen er last van. Van alle kinderen die er op jonge leeftijd mee te maken krijgen, heeft meer dan de helft er op volwassen leeftijd ook nog last van. Denk dus niet zomaar dat een kind de ziekte wel zal ontgroeien.
Een van de andere Misverstanden over ADHD is dat het gewoon ’tussen de oren’ zit, en dat is op zich wel zo, want onderzoek heeft aangetoond dat de hersenen van ADHD-patiënten anders zijn opgebouwd en anders functioneren dan die van anderen. Het is dus helemaal geen excuus voor wie geen zin heeft om op te letten in de klas of zich in te zetten op het werk, en het wil zeker niet zeggen dat je niet slim bent. De behandeling van deze ziekte is dus ook best moeilijk en kan niet opgelost worden met een strenge hand. Praat altijd met een gespecialiseerde arts voor je overgaat op medicatie.
